Muziek en zingen: mam heeft haar stem terug

dementie en muziek en zingen van kerstliedjesHet huis waar mam woont, heeft elke maandagmorgen een muzikale ochtend. Er komt dan een muzikant die bekende, vooral Nederlandstalige muziek van vroeger speelt. En de grap is, ook al heeft iedereen een zware vorm van dementie, bijna alle bewoners herkennen die liedjes en de muziek en zingen ze deels mee. Mijn moeder ook. Terwijl ze niet meer praat, zingt ze wel. Ik sta perplex. “Muziek en zingen: mam heeft haar stem terug” verder lezen

De eerste keer met de rolstoel

In de laatste maand van 2016 zijn we in afwachting van medicatie die mam wellicht nog kan helpen met bewegen. Ondertussen gaat het lopen dusdanig slecht, dat ik niet echt meer ergens met haar kan gaan wandelen. Ik bespreek met de begeleiding hoezeer dit jammer is en zij wijzen me op een inklapbare rolstoel die ik mee kan nemen. Dat gaan we proberen. Voor de eerste keer. Met de rolstoel. “De eerste keer met de rolstoel” verder lezen

Mam laat het los. Of is ze gewoon afwezig?

dementie het leven glipt als zand door de vingers, je laat het losEind november 2016. Mam is af en toe wat afwezig. Ze zit niet per se te staren, maar je merkt dat ze afhaakt in gesprekken. De begeleiding geeft aan dat dit bij de verder achteruitgaande dementie hoort, “ze laat het los.” Maar wat is ‘het’? En is dat zo? Of is ze gewoon afwezig? “Mam laat het los. Of is ze gewoon afwezig?” verder lezen

Het zorgleefplan. Handleiding voor je welzijn

zorgleefplan icoonWanneer je beschermd woont, sluit je een overeenkomst op basis waarvan zorg en huisvesting wordt gegeven. Deze overeenkomst is dynamisch, dus kan steeds worden aangepast al naar gelang je zorgvraag en behoefte. Zo ook voor mijn moeder. Deze afspraken beschrijft de instelling in het zorgleefplan. Het is als een handleiding. De handleiding van mijn moeder.  “Het zorgleefplan. Handleiding voor je welzijn” verder lezen

Neglect. De helft neem je niet waar

neglect je neemt de halft maar waarNajaar 2016. Mam begint een beetje scheef te lopen, ze hangt dan naar links. Eerst corrigeer ik haar, rechtop, voeten goed voor je neerzetten, voor je kijken. Mam doet het braaf, twee stappen. En dan gaat ze weer steeds verder scheef. Ik neem contact op met de professor, wat is dit? De term is “neglect”. Of hemi-inattentie. Weer wat nieuws.  “Neglect. De helft neem je niet waar” verder lezen

Actief en dementie: op de duofiets

duofiets voor mensen met beperkingBij veel mensen die een bepaalde vorm van dementie krijgen, zie je dat remmingen afnemen. Een gezonde leefstijl behouden wordt een uitdaging. Des te belangrijker, om goed te bewegen. Mam wandelt geregeld, maar het gaat wel wat moeizamer. Fietsen deed ze graag, maar gaat niet meer qua balans. Laat daar nou een oplossing voor zijn: de duofiets.

“Actief en dementie: op de duofiets” verder lezen

Mam wil naar huis

mam wil naar huis achter het raamEind mei 2016, mijn moeder woont nu een aantal dagen in de instelling. Het gaat goed qua eten en slapen. Dagbesteding zorgen wij als familie elke dag voor, want elke dag is er wel iemand van ons op visite. Dit is een welkome afleiding en geeft haar houvast in de vertrouwde gezichten die ze om haar heen ziet in de verder nieuwe omgeving. Maar als je dan wilt vertrekken, gaat het mis. Mam wil naar huis. Wat zeg je dan?  “Mam wil naar huis” verder lezen

Mam is opgenomen. Met mij erbij

Je verhuist. Slaap je dan alleen in dat nieuwe, vreemde tehuis? Ik weet het niet, kan me voorstellen dat het voor mijn moeder nogal een impact heeft. Maar wat is gebruikelijk? De dag voor de verhuizing heb ik hierover gesproken met de manager van het huis waar mam wordt opgenomen. Zij geeft aan dat er veel mogelijk is en vooral wordt gekeken naar wat voor mijn moeder het beste is. Als ik daar naar kijk, denk ik dat ik blijf slapen.  “Mam is opgenomen. Met mij erbij” verder lezen