De MMSE

In de eerste week van januari 2015 vindt het gesprek met de huisarts plaats. Mam is op van de zenuwen, wat haar functioneren niet ten goede komt. Bizar eigenlijk, dat ik me daar druk om maakte – alsof het uit zou maken voor het uiteindelijke resultaat, als ze de tests goed zou doen, was het misschien niet zo. Maar goed. De huisarts legt aan mijn moeder uit waarom ze er is, mijn moeder slikt de brok in haar keel weg. Ze vermant zich als de huisarts aangeeft dat ze een testje af wil nemen, de MMSE (mini-mental state examination). Deze test wordt als screeningsinstrument gebruikt om een globale indruk van het cognitief functioneren te krijgen.

De test

De MMSE test is verdeeld in 7 categorieën, elk voor een verschillend domein van het cognitief vermogen. Oftewel, in hoeverre ben je in staat om kennis te verwerven uit dat wat je waarneemt of wat je aan informatie krijgt. Kun je bijvoorbeeld problemen oplossen? De categorieën met voorbeelden van de vragen zijn:

  • oriëntatie in de tijd (welke dag/maand/jaar is het)
  • ruimtelijke oriëntatie (weet je waar je bent, in je huis/ziekenhuis/dorp)
  • registratie van woorden (drie woorden herhalen)
  • concentratie (opdracht om een instructie op te volgen: papiertje dubbelvouwen)
  • rekenen (100 min 7, min 7, etc)
  • herinneren (welke drie woorden zeiden we daarnet)
  • taal (spreek de zin uit: nu eens dit en dan weer dat)
  • visueel inzicht (natekenen van een figuur)

Mijn moeder wist heel goed waar ze was (ruimtelijke oriëntatie), de opdracht met het papiertje vouwen ging ook goed. En de rest allemaal niet. Ik voelde de tranen prikken, wat was dit een harde confrontatie.. De huisarts spreekt naar mij toe uit dat ze onze zorgen deelt en een verwijzing naar de neuroloog in orde zal maken. Mijn moeder was daarentegen vooral bezig met bevestiging van de huisarts, had ze het een beetje goed gedaan? Ik slik mijn tranen weg. We stelden haar met zijn allen gerust, wat was het goed dat ze dit had gedaan en nu was het klaar. De rest zien we wel bij de neuroloog. Mam was mega opgelucht. Nu moest er eerst maar weer gewandeld worden. Het is koud, we kleden ons goed aan en lopen de stress eruit.

De verwijzing is snel geregeld: volgende week naar de neuroloog in het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *