Er is nog iets dat mam heel graag wil doen en dat is op vakantie. Naar Zuid Afrika, waar haar beste vriendin woont. Ze is er al vaak geweest, om het jaar was of mam daar, of haar vriendin hier in Nederland. Alleen reizen is voor mijn moeder echter absoluut geen optie meer. De wens was er dus al lang, maar de uitvoering daar hebben we even over na moeten denken. September 2015 hakken we de knoop door. Mam gaat met mij en mijn man naar Zuid-Afrika.
Ze zei steeds “Oh wat leuk. Oh wat leuk!”
Het moment waarop we mijn moeder vertelden dat we de tickets hadden geboekt, heb ik gefilmd. Ze kon het niet geloven, zei steeds “Ohhh… Oh wat leuk. Oh wat leuk!” Ze was er vol van. Want ze begreep het heel goed: haar droom zou in vervulling gaan. Nog één keer op vakantie naar Zuid Afrika. Dit wilde ze zo graag.
We vertelden het pas 3 weken voordat we ook echt zouden gaan, omdat ik niet te lang van tevoren voor teveel spanning wilde zorgen. Ik heb alles eerst uitvoerig met de vriendin van mijn moeder besproken, om er zeker van te zijn dat ook voor haar duidelijk was wat deze vakantie in zou houden. Zij had mijn moeder tenslotte alweer een jaar niet gezien, een jaar waarin heel veel was veranderd. Zij gaf mij het vertrouwen dat we er met elkaar een succes van zouden maken, dat we overal samen wel uit zouden komen. Het huis waar we zullen verblijven is voor mama vertrouwd, de omgeving en de kennissenkring daar ook. Dat scheelt een stuk, er zal daarmee in het weerzien ook wat houvast zijn.
Inpakken
Als ik een paar dagen later bij mijn moeder kom, heeft ze haar koffer al van zolder gehaald en de eerste spullen liggen er al in. Mam is in een opperbeste stemming, ze heeft straalt helemaal als ze laat zien wat ze al heeft voorbereid. Ik gloei van binnen, deze voorpret alleen al, wat mooi om dit voor haar te kunnen doen.
In de 3 weken die we aftellen tot ons vertrek, ligt er elke week meer klaar. Ik zie dat ze overal zelf aan heeft gedacht, het lijstje met belangrijke zaken als paspoort, reisziekte tabletten, geld etcetera maak ik meer voor de zekerheid. Als ik een paar dagen voor vertrek weer bij haar aanbel, is het eerste wat ze vraagt als ze de deur open doet, of we de koffer vandaag helemaal in kunnen pakken en dicht kunnen doen. Ik vind het prima. Mam is er klaar voor.
De avond voor vertrek bellen we nog even en mama is heel erg nerveus. Ik stel haar gerust, mijn broer zal haar naar Schiphol brengen dus hij zal samen met haar vaststellen dat ze echt alles bij zich heeft. Hij zal haar letterlijk aan mij “overdragen”. Ze hoeft zich geen zorgen te maken, ze staat er niet alleen voor. Ze reist niet alleen, wij zullen alles regelen. Als mijn broer de volgende morgen vroeg bij haar is, zit ze al helemaal klaar. Op Schiphol treffen we elkaar en mam is nog steeds nerveus. Ze geeft haar paspoort aan mij, dat geeft haar al wat meer rust. Een dikke knuffel voor mijn broer en daar gaan we met zijn drietjes. Op avontuur.