Vanavond was de tweede aflevering van het programma “Voor ik het vergeet” waarin Angela Groothuizen een intieme kijk krijgt in de levens van jonge mensen die de diagnose dementie hebben gekregen. Een jaar lang volgde zij 6 mensen die tot kort daarvoor nog midden in het leven stonden.
De verhalen zijn voor een deel verschillend: vorige week zagen we een hele jonge jongen van 31 die dezelfde diagnose FTD kreeg. Vanavond was daar het verhaal van een dochter wiens leven op zijn kop kwam te staan door de diagnose FTD bij haar moeder. Beide afleveringen hebben gemeen dat je als kijker ziet wat de impact van zo’n diagnose is op de levens van de persoon zelf maar zeker ook op de familie eromheen. Je ervaart de onmacht en het verdriet bij de mensen met dementie die langzaam grip op hun leven verliezen. Je ziet diezelfde onmacht en het verdriet bij de familie die langzaam hun geliefde partner of ouder kwijtraken.
Voor mij zijn beide verhalen herkenbaar doordat het om hetzelfde ziektebeeld gaat, frontotemporale dementie. Het verhaal van de dochter geeft pijnlijk duidelijk weer hoe ook ik dit proces met mijn moeder heb ervaren. Vergelijkbaar in de snelheid waarmee de achteruitgang maar door blijft gaan. Verschillend in de details met ons eigen verhaal, met name omdat onze communicatie veel en veel moeizamer was door mijn moeders afasie. Waardoor mijn moeder nog afhankelijker was in die fase. Maar de strekking blijft hetzelfde.
Ik bewonder de makers van dit programma voor de realistische weergave van een leven met de diagnose dementie. Ik hoop dat deze afleveringen bijdragen aan het vergroten van het begrip voor de impact die deze ziekte op een mensenleven heeft.
Heb je een aflevering gemist? Je kunt alles hier terugkijken.
Hoi Eva,
Ik wilde je nog een appje sturen toen ik het programma zag, ikheb de uitzending van afgelopen week gezien. Heel herkenbaar, het verdriet van de dochter omdat ze haar moeder als ‘moeder’ kwijt raakt, ik heb dat ook zo ervaren en het maakte mij ook verdrietig en machteloos. Vooral het afscheid nemen van je echte moeder en accepteren wie daarvoor in de plaats komt:) x car